Συνήθως, νομίζουμε ότι η εργοθεραπεία έχει να κάνει με παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρή νοητική καθυστέρηση ή αυτισμό. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Η εργοθεραπεία μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα ωφέλιμη για παιδιά που αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερο σοβαρά προβλήματα,όπως να είναι υπερκινητικά ή να μην μπορούν να συγκεντρώσουν την προσοχή τους.
Μπορεί δηλαδή με δημιουργικό και ευχάριστο τρόπο να βοηθήσει το παιδί να καλύψει τις αδυναμίες του και να ενισχύσει τις καθημερινές του δεξιότητες.
Πώς γίνεται αυτό?
Η εργοθεραπεία γίνεται σε έναν χώρο εκμάθησης και βελτίωσης δεξιοτήτων. Στη διαδικασία αυτή χρησιμοποιούνται πολλά παιχνίδια, όπως μπάλες, πλαστελίνη, υλικά για κατασκευές και ζωγραφική, παζλ, κούνιες, σχοινάκια, υπολογιστές, κ.ά.. Το παιδί, λοιπόν, το οποίο θα παρατηρήσει ο δάσκαλος, ο γιατρός του ή οι γονείς του ότι έχει κάποιες δυσκολίες ή προβλήματα, θα συναντήσει τη διεπιστημονική ομάδα του θεραπευτηρίου και, ανάλογα με τις ανάγκες του, ένας εργοθεραπευτής, λογοθεραπευτής, ψυχολόγος, ειδικός παιδαγωγός, ψυχίατρος ή νευρολόγος θα αξιολογήσουν το παιδί, τις ελλείψεις και τις ανάγκες του μέσα από την παρατήρηση και κάποια ειδικά τεστ (που περιλαμβάνουν δραστηριότητες). Ο εργοθεραπευτής από την μεριά του θα προσπαθήσει να προσεγγίσει το παιδί, να του προκαλέσει το ενδιαφέρον και, στη συνέχεια, να του δώσει τα κίνητρα που χρειάζεται για να κάνει τις διάφορες δραστηριότητες που θα το βοηθήσουν να συμπληρώσει τις ελλείψεις του και να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του.
Όλα αυτά δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα εάν γίνονται μόνο από τον εργοθεραπευτή. Είναι απαραίτητη και η συνεργασία των γονιών. Έτσι, μετά τη συνεδρία στο θεραπευτήριο, θα πρέπει και οι γονείς, ακολουθώντας τις οδηγίες του εργοθεραπευτή, να συνεχίζουν την πρακτική εξάσκηση και στο σπίτι.
Γίνεται επομένως αντιληπτό ότι μέσω της εργοθεραπείας επιτυγχάνεται η βελτίωση της λειτουργικότητάς του παιδιού με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του.
