Αν υπάρχει μία βεβαιότητα στον αθλητισμό, είναι ότι ο καθένας, ανεξάρτητα από το πόσο καλός είναι, κάποια στιγμή θα βιώσει την αποτυχία και την απογοήτευση. Το σημαντικό ερώτημα είναι, πώς θα ανταποκριθεί σε μια πιθανή αποτυχία;
Το σημείο κλειδί στη διαχείριση της απογοήτευσης είναι να καλλιεργήσει ο αθλητής μια «μετρημένη αισιοδοξία», ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την οποιαδήποτε αποτυχία που θα του επιτρέψει να είναι πιο ανθεκτικός.
Αυτό μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους:
Καταμερισμός ευθύνης
Η αποτυχία είναι μια κατάσταση που δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα με αποτέλεσμα το άτομο να σταματήσει να σκέφτεται με τη λογική και να πέσει σε δύο μεγάλες «παγίδες»:
- «Είμαι απελπισμένος, δεν έκανα τίποτα σωστό, δεν είμαι αρκετά ικανός, φταίω για όλα» και αρκετές άλλες εκφράσεις που περιγράφουν την απαξίωση του εαυτού με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να ανακάμψει.
- Η δεύτερη «παγίδα» αφορά μια κατάσταση στην οποία φταίνε όλοι εκτός από τον ίδιο τον αθλητή: «Ήταν ο άνεμος, ήταν σφάλμα του προπονητή μου, ήμουν άτυχος ….».
Με δεδομένα τα παραπάνω ο αθλητής πρέπει να είναι πολύ ειλικρινής με τον εαυτό του όσον αφορά την ευθύνη του αποτελέσματος και να αναπτύξει υψηλή συνειδητότητα για την ανάλυση της απόδοσής του. Να γνωρίζει δηλαδή τι μπορεί να ελέγξει και πού θα αναζητήσει την βελτίωση της απόδοσής του. Να καταλαβαίνει τα λάθη του, να μαθαίνει από αυτά και να τα διορθώνει.
Δείτε τη μεγάλη εικόνα!
Όταν ο αθλητής έχει απογοητευθεί καθώς δεν μπορεί να αφήσει πίσω μια κακή απόδοση ρίχνει μια μεγάλη σκιά στο μέλλον. Αυτό οδηγεί στο να νιώθει αβοήθητος και χωρίς κίνητρο, γιατί φαίνεται σαν να μην υπάρχει ελπίδα αλλαγής της κατάστασης. Εισέρχεται σε μια κατάσταση που ονομάζεται «μαθημένη αβοηθητότητα», από την οποία φαίνεται ότι ο μόνος τρόπος διαφυγής είναι να αντιμετωπίσει με αισιοδοξία την πιθανή αποτυχία του, με σκοπό να μην επηρεάσει και την μελλοντική του απόδοση θεωρώντας ότι «αύριο είναι μια άλλη μέρα». Εστιάζοντας την συγκέντρωση και εναποθέτοντας την ενέργειά του για τον επόμενο αγώνα, αντί να βυθίζεται στην απομόνωση για έναν αγώνα που έχει μόλις τελειώσει, αφήνει το παρελθόν και προετοιμάζεται για το μέλλον.
Κρατήστε την επίδραση του αποτελέσματος σε περιορισμό!
Ο αθλητισμός είναι πολύ σημαντικός για όσους συμμετέχουν σ΄ αυτόν, είναι ένα μέρος της ζωής τους. Λειτουργεί θετικά στην προσωπική ευημερία, τόσο του ίδιου του ατόμου όσο και των σημαντικών ανθρώπων στη ζωή του. Ωστόσο δεν είναι το μόνο! Όταν ο αθλητής αφήνει το αποτέλεσμα να επηρεάσει και τα υπόλοιπα κομμάτια της ζωής του, τότε μοιραία η απογοήτευση θα κρατήσει πολύ περισσότερο και θα του δημιουργήσει προβλήματα και στην υπόλοιπή του ζωή. Το πραγματικό και μόνιμο όφελος από τον αθλητισμό και την συμμετοχή σε αγώνες ίσως δεν βρίσκεται στους καταλόγους των μεταλλίων ή το αποτέλεσμα του κάθε αγώνα. Προέρχεται από ό, τι μαθαίνει κανείς για τον εαυτό του και πώς μπορεί να εφαρμόσει τα διδάγματα αυτά μέσα στην καθημερινή του δραστηριότητα.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η αποτυχία είναι πιο αποτελεσματικός δάσκαλος από ό, τι η επιτυχία – αλλά είναι ωφέλιμο να παίρνει ο καθένας μηνύματα και από τις δυο καταστάσεις!
Μηνύματα αθλητισμού που μαθαίνει κάποιος σπουδάζοντας «Προπονητική» στο ΙΕΚ ΔΗΜΗΤΡΑ!
